ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΔΙ ΕΛΙΑΣ/ALL ABOUT OLIVE OIL
FOR SALE (by the kg)
ετήσιας παραγωγής / yearly production
photos: http://picasaweb.google.com/nikpapcult
e-mail: nikpapcult@gmail.com
Η καλλιέργεια του ελαιολάδου χάνεται στα βάθη των αιώνων.
Απολιθώματα ελιάς έχουν βρεθεί στο Λιβόρνο της Ιταλίας που χρονολογούνται 20 εκατομμύρια χρόνια πριν, ενώ η καλλιέργεια της ελιάς υπολογίζεται ότι ξεκίνησε στον ευρύτερο χώρο της Μεσογείου, πριν από περίπου 7.000 χρόνια. Οσον αφορά στην Ελλάδα, οι πρώτες μαρτυρίες για την καλλιέργειά της στον ελλαδικό χώρο, σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, ξεκίνησε στην Κρήτη, πριν από 3.500 χρόνια.
Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν το λάδι:
- Πλούσιο και αρωματικό, το λάδι ελιάς παράγεται μόνον από τις πράσινες ελιές.
- Οσο για το χρώμα, το άρωμα και τη γεύση του, ποικίλουν και εξαρτώνται από τους παρακάτω παράγοντες:
- Την ποικιλία της ελιάς.
- Την τοποθεσία και το είδος του χώματος, όπου καλλιεργείται.
- Τις περιβαλλοντολογικές και τις καιρικές συνθήκες κάτω από τις οποίες καλλιεργείται και αναπτύσσεται η ελιά.
- Την ωριμότητα της ελιάς.
- Την εποχή και τον τρόπο της συγκομιδής της ελιάς.
- Το διάστημα που ακολουθεί από τη συγκομιδή της ελιάς μέχρι την παραγωγή του λαδιού.
- Τον τρόπο της παραγωγής του ελαιολάδου.
- Τις τεχνικές της αποθήκευσης, τον τρόπο της συσκευασίας του λαδιού, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο μεταφέρονται οι ελιές στα ελαιοτριβεία.
Τα διάφορα είδη:
Εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο: Πρόκειται για το καλύτερο σε ποιότητα λάδι. Εχει εξαιρετικό χρώμα, άρωμα και γεύση, ενώ η οξύτητά του δεν ξεπερνά το 1%.
Παρθένο ελαιόλαδο: Διαφοροποιείται από το εξαιρετικά παρθένο, όχι μόνον ως προς τον βαθμό οξύτητας, η οποία ωστόσο, δεν ξεπερνά το 2%, αλλά και γευστικά.
Μειονεκτικό παρθένο ελαιόλαδο: Πρόκειται για λάδι μέτριας ποιότητας και γεύσης, με οξύτητα μεγαλύτερη του 2 %.
Μείγμα ελαιολάδου από εξευγενισμένα και παρθένα ελαιόλαδα: Εχει ευχάριστη γεύση και οσμή, ανοικτό κιτρινοπράσινο χρώμα και η οξύτητά του δεν ξεπερνά το 1%.
Ραφιναρισμένο ελαιόλαδο: Πρόκειται για ένα σχεδόν άγευστο λάδι με οξύτητα έως 0,3%.
Πυρηνέλαιο: Εχει απαλή, ήπια γεύση και προέρχεται από την ανάμειξη ραφιναρισμένου πυρηνέλαιου και παρθένου ελαιόλαδου.
Αγουρέλαιο: Το αγουρέλαιο είναι το πρώτο λάδι της ελιάς, που με κόπο και αγώνα συλλέγεται για να φτάσει σε εμάς, αφού παράγεται σε περιορισμένη ποσότητα. Στα μέσα με τέλη του Οκτώβρη, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες της περιοχής και της χρονιάς, οι πιο φρέσκιες και γερές ελιές, άγουρες και πράσινες, που δεν έχουν ζαρώσει, αλλά ούτε έχουν χτυπηθεί για να πέσουν από το δέντρο, συλλέγονται για να δώσουν τον χυμό τους, ο οποίος αμέσως αναλύεται για να επιβεβαιωθούν και τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όλα τα πρώτα λάδια είναι και αγουρέλαια. Το λάδι του πρώτου, άγουρου καρπού, της πρώτης σοδειάς είναι ξεχωριστό και μάλιστα, σύμφωνα με το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου, τα βασικά οργανοληπτικά κριτήρια αξιολόγησής του επικεντρώνονται σε τρία κύρια χαρακτηριστικά του: Στο φρουτώδες, το πικρό και το πικάντικο. Με λίγα λόγια πρόκειται για ένα λάδι με έντονη γεύση ελιάς και άρωμα, που το κάνουν μοναδικό και ξεχωριστό.
πηγή: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11899&subid=2&pubid=930617
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Olive Oil History
Homer called it "liquid gold." In ancient Greece, athletes ritually rubbed it all over their body. Its mystical glow illuminated history. Drops of it seeped into the bones of dead saints and martyrs through holes in their tombs. Olive oil has been more than mere food to the peoples of the Mediterranean: it has been medicinal, magical, an endless source of fascination and wonder and the fountain of great wealth and power. The olive tree, symbol of abundance, glory and peace, gave its leafy branches to crown the victorious in friendly games and bloody war, and the oil of its fruit has anointed the noblest of heads throughout history. Olive crowns and olive branches, emblems of benediction and purifiation, were ritually offered to deities and powerful figures: some were even found in Tutankhamen's tomb.
Cultivating the Sacred
Olive culture has ancient roots. Fossilized remains of the olive tree's ancestor were found near Livorno, in Italy, dating from twenty million years ago, although actual cultivation probably did not occur in that area until the fifth century B.C. Olives were first cultivated in the Eastern part of the Mediterranean, in the region known as the "fertile crescent," and moved westwards over the millennia.
Beginning in 5000 B.C. And until 1400 B.C., olive cultivation spread from Crete to Syria, Palestine, and Israel; commercial networking and application of new knowledge then brought it to Southern Turkey, Cyprus, and Egypt. Until 1500 B.C., Greece—particularly Mycenae—was the area most heavily cultivated. with the expansion of the Greek colonies, olive culture reached Southern Italy and Northern Africa in the eighth century B.C., then spread into Southern France. Olive trees were planted in the entire Mediterranean basin under Roman rule. According to the historian Pliny, Italy had "excellent olive oil at reasonable prices" by the first century A.C, "the best in the Mediterranean," he maintained.
In the land of the Hebrews, King Solomon and King David placed great importance on the cultivation of olive trees; King David even had guards watching over the olive groves and warehouses, ensuring the safety of the trees and their precious oil.
Olive trees dominated the rocky Greek countryside and became pillars of Hellenic society; they were so sacred that those who cut one down were condemned to death or exile. In ancient Greece and Rome, olive oil was the hottest commodity; advanced ships were built for the sole purpose of transporting it from Greece to trading posts around the Mediterranean.
The belief that olive oil conferred strength and youth was widespread. In ancient Egypt, Greece, and Rome, it was infused with flowers and with grasses to produce both medicine and cosmetics; a list was excavated in Mycenae enumerating the aromatics (fennel, sesame, celery, watercress, mint, sage, rose, and juniper among others) added to olive oil in the preparation of ointments.
Olive trees have an almost titanic resistance, a vital force which renders them nearly immortal. Despite harsh winters and burning summers, despite truncations, they continue to grow, proud and strong reaching towards the sky, bearing fruit that nourishes and heals inspires and amazes. Temperate climactic conditions, characterized by warm dry summers and rainy winters, favor plentiful harvests; stone, drought, silence, and solitude are the ideal habitat for the majestic olive tree. Italy and Spain are now the most prolific producers of olive oil, although Greece is still very active. There are about thirty varieties of olives growing in Italy today, and each yields a particular oil with its own unique characteristics.
Olive Oil Properties
Sun, stone, drought, silence and solitude: these are the five ingredients that, according to Italian folk traditions, create the ideal habitat for the olive tree.
We treasure extra-virgin olive oil for its nutritional and salutary virtues. La Cucina Italiana reports that extra-virgin olive oil is the most digestible of the edible fats: it helps to assimilate vitamins A, D and K; it contains so-called essential acids that cannot be produced by our own bodies; it slows down the aging process; and it helps bile, liver and intestinal functions. It is also valued for its culinary virtues and organoleptic properties as well: flavor (sapore), bouquet (aroma), and color (colore)
Climate, soil, variety of tree (cultivar) and time of harvest account for the different organoleptic properties of different oils. Certain extra-virgin olive oils are blends of varieties of olives; others are made from one cultivar.
source: http://www.globalgourmet.com/food/egg/egg0397/oohistory.html
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου